میزان فلزات سنگین (Hg,Ni,Pb,Cd) در بافت‌های مختلف (عضله،آبشش و کبد) ماهی گطان (Barbus xanthopterus) رودخانه کارون

این تحقیق به منظور سنجش غلظت فلزات سنگین کادمیوم، سرب، نیکل و جیوه در بافت‌های عضله، آبشش و کبد ماهی گطان (Barbus xanthopterus ) t نشان داد که بین میزان تجمع فلزات سنگین در بافت‌های مختلف ماهی گطان اختلاف معنی‌داری  وجود  دارد (P≤0.05)WHO) بالاتر بود. . میزان تجمع این فلزات در بافت خوراکی (عضله) از حد مجاز سازمان بهداشت جهانی (در رودخانه کارون در تابستان 1388 صورت گرفت. ابتدا 48 نمونه ماهی در اندازه‌های متفاوت توسط تور گوشگیر از رودخانه کارون بعد از شهر اهواز (روستای شکاریه 3) صید گردید. پس از جداسازی بافت‌ها، روش هضم مرطوب بر روی نمونه ها انجام گرفت و با کمک دستگاه جذب اتمی میزان تجمع عناصر سنگین اندازه‌گیری شد. در این تحقیق میانگین غلظت فلزات سنگین کادمیوم، سرب، نیکل و جیوه در عضله ماهی گطان بترتیب 68/1، 37/2، 16/1 و 29/1 میلی‌گرم در کیلوگرم وزن خشک، در آبشش بترتیب 17/2، 92/2، 44/1 و 34/1 میلی‌گرم در کیلوگرم وزن خشک و در کبد بترتیب 92/1، 79/2، 31/1 و 43/1 میلی‌گرم در کیلوگرم وزن خشک بود. در این بررسی نتایج آزمون